گزینش طبیعیت و تنوع بین موجودات

داروین فهمید که همه افراد، مثل عروسک های کارخونه،  یکسان نیستند،  بلکه تنوع وجود دارد. او فهمید که تنوع، باید نقطه آغاز تغییر در ماهیت موجودات باشد. در هر نسلی هرگز حیوانات یک گونه، کاملاً یکسان نیستند.

داروین پیشنهاد کرد، در طی بسیاری از نسل ها، این تغییرات کوچک باعث میشه  تا افراد مناسب تر، سازگارتر بشن و افراد نا مناسب از بین بروند. این تغییرات جمع شده و در نهایت گونه های جدید منشعب می شوند. این یعنی فرگشت بر اساس گزینش طبعیت

برای دانلود با خرید آن در تهیه مستندات بیشتر کمک کرده اید

این مستند بخشی از مستند کامل در DNAو ژنتیک است

داروین الگویی را در طبعیت مشاهده کرد.

موجوداتی که تا الان زنده مانده اند آنهایی هستند که بهترین سازگاری با محیط اطراف خود داشتند

برای مثال بعضی می توانند شرایط سخت محیط را تحمل کنند

بعضی به صیدان حرفه ای تبدیل می شوند

با مهارتی بسیار در صید طعمه های موجود

و بعضی هم در پنهان شدن از شکارچیان مهارت دارند

اما این دیدگاه چگونه می تواند

شکل منقار فنچ ها در منطقه گالاپاگوس (Galápagos Islands) را تفسیر کرد

جایی که داروین متوجه شد پرندگان در جزایر مختلف این منطقه

منقار هایی به اشکال متفاوت دارند

بر اساس این نظریه، وجود منقار های متفاوت باید به

فنچ ها در زنده ماندن شان کمک کند

۱.۰۰

کلیفرد تابیین:

” منقار فنچ های جزایر گالاپاگوس اندازه و شکل های بسیار مختلفی دارند.

و دلیلی برایش وجود دارد.

آنها از منقارشون به عنوان ابزار استفاده می کنند.

حالا اگر به دنبال ابزاری باشید که برای خورد کردن دانه خیلی سفت و سخت که

خیلی دوستش دارید ، مناسب باشد

پس منقاری مثل این نیاز خواهید داشت،

که منقاری است که فنچ زمینی داره.”

در جزیره ای که تنها غذای موجود، دانه هایی است که به سختی شکسته می شن،

داشتن منقار کوتاه و قدرتمند به معنای توانایی زنده ماندن فنچ خواهد بود.

اما در جزیره دیگر، غذای موجود دانه نیست

بلکه گل است

“

اگر خواهان بدست آوردن گرده و شهد در فضاهای باریک باشید

که دسترسی بهشون سخته،

منقار بزرگ و قوی نمی خواهید یک منقار بلند و باریک می خواهید

پس در جزیره ای دیگر که غذای متفاوتی وجود دارد،

شکل منقار متفاوتی هم دارید

۲.۰۰

این الگو در سراسر گالاپاگوس وجود دارد

به نظر می رسه که منقار فنچ ها متناسب با رژیم غذایی خاص تو هرجزیره تغییر کرده.

و اینگونه هست

که یک نوع فنچ اولیه،

به فنچ های گوناگونی تبدیل شده.

اما این تغییرات چگونه ایجاد شد؟

در اینجا داروین سرنخ دیگه ایی پیدا کرد.

اون می توانست تغییرات رو درخانواد خودش ببیند.

همانطور که همه والدین می دانند،

هیچ دو فرزندی کاملاً یکسان نیستند.

چارلز با برادرش اراسموس فرق داشتند،

با وجود پدر و مادر یکسان.

۳.۰۰

فرزندان چارلز کمی شبیه او و هم همسرش ،اِما، بودند،

اما آنها هم  بایکدیگر فرق داشتند.

این چیزی بود که داروین “تنوع” نامید.

شان کارول:

“داروین فهمید که همه افراد، مثل عروسک های کارخونه،  یکسان نیستند،

بلکه تنوع وجود دارد

داروین فهمید که تنوع،  باید نقطه آغاز تغییر در ماهیت موجودات باشد.

در هر نسلی هرگز حیوانات یک گونه، کاملاً یکسان نیستند.

و در حیات وحش، چنین تنوع اندکی ممکنه

مرز باریکی بین مرگ و زندگی ایجاد کند.

به عنوان مثال،

ممکنه دو پنگوئن دارای ضخامت چربی متفاوت باشن.

یک عامل حیاتی، اگر در جایی بسیار سرد زندگی کنید

در آب و هوای سخت،

محیط زندگی، تعیین میکنه که کی زنده میمونه و کی میمیره.

۴.۰۰

داروین پیشنهاد کرد،

در طی بسیاری از نسل ها،

این تغییرات کوچک باعث میشه  تا

افراد مناسب تر، سازگارتر بشن و افراد نا مناسب از بین بروند.

این تغییرات جمع شده و در نهایت گونه های جدید منشعب می شوند.

این یعنی فرگشت بر اساس گزینش طبعیت (Natural selection)

که یکی از مفاهیم کلیدی در شکل گیری گونه های جدید است.